زبور 119 (چوتھا وزن): تیری نجات دے شوق دے وچ ہندی بے ہوش ہے میری جان

تیری نجات دے شوق دے وِچ ہندی بے ہوش ہے میری جان
تیرے ہی قول تے اے خدا دِل تھیں میں رکھدا ہاں اِیمان
1
تیری اُڈیک وِچ اے خدااکھیاں تے ہویاں ہین فنا
کدوں جواب تُوں گھلیں گا دیویں گا تُوں تسلیاں
2
چمڑے دی مشک دی مثال ہویا ہے ربا میرا حال
سُکی ہو جیہڑی دُھوں دے نال پر میں نہ بھلیا تیرا ناں
3
مینوں تُوں دسیں اے خدا کتنے دہاڑے جیواں گا
میریاں دشمناں ہی دا کدوں تُوں کریں گا نیاں
4
واسطے میرے اے خدا ایہہ جو گھمنڈی بے شرع
پٹدے نیں ٹوئے ڈُونگھے چا اوہناں دے وِچ تاں ڈِگ پواں
5
مینوں ستاندے بے سبب تیرے نے سچے حکم سب
میری مدد تُوں کر اے رب تُوئیں تے میری ہیں چٹان
6
ویلا سی نیڑے آ گیا کردے اوہ مینوں مل فنا
پر میں ہمیشہ رکھیا تیرے ہی فرضاں دا دھیان
7
رکھیں تُوں نظر مہر دی بخشیں تُوں مینوں زندگی
رکھاں گایاد دِل سیتی تیریاں سب شہادتاں